Cannabis sativa is een plant afkomstig uit Oost-Azië, maar wordt nu over de hele wereld gekweekt. Het gebruik ervan als bron van industriële vezels, olie en als recreatief middel gaat duizenden jaren terug in verschillende culturen.
In de cannabisplant komen meer dan vijfhonderd chemische stoffen voor. Een klein honderdtal van die stoffen komen uitsluitend voor in de cannabisplant en worden cannabinoïden genoemd. De plant wordt hoofdzakelijk mondeling ingenomen via sigaretten, sigaren en (water)pijpen als marihuana (top van de plant) of hasj (harsachtige extract). Cannabis-tincturen, theeën, zalven en olie-extracten die in voedingsmiddelen kunnen worden gemengd, zijn ook populair (1). De bekendste actieve stoffen in cannabis zijn CBD (cannabidiol) en THC (tetrahydrocannabinol).
Cannabisgebruik voor medicinale doeleinden dateert van minstens 3000 jaar geleden (2). Cannabis werd traditioneel gebruikt als:
Er zijn een aantal producten op de markt met cannabisafgeleiden, zoals cannabisolie.
In België is er één geneesmiddel, Sativex®, dat is goedgekeurd voor de behandeling van spasticiteit veroorzaakt door multiple sclerose (3). Het wordt terugbetaald als een neuroloog het voor die aandoening voorschrijft. Het is een spray op basis van cannabinoïden (gelijke delen THC en CBD).
Cannabinoïden uit de cannabisplant bootsen de werking na van stoffen die van nature uit in ons lichaam aanwezig zijn: ‘endocannabinoïden’.
Cannabisafgeleiden worden tijdens kankerbehandelingen vooral toegepast om symptomen en nevenwerkingen van kankerbehandelingen te bestrijden (8) (59).
Er is bij mensen nauwelijks onderzoek gedaan naar de effecten van cannabis op kanker.
Een aantal studies onderzochten het effect van cannabis op pijnbeleving, maar de resultaten zijn tegenstrijdig.
Cannabis kan mogelijk bij een kleine groep patiënten (1 op 10) de pijn verminderen en kan dus worden aangeboden als proefbehandeling bovenop een standaardbehandeling tegen pijn.
Enkele literatuurstudies toonden ook een zeer lichte verbetering van slaapproblemen bij personen met en zonder kanker (21, 26) (27). De meeste studies waren echter van lage kwaliteit, dus er is eerst verder onderzoek nodig om dit te bevestigen.
Cannabis zou volgens enkele beperkte studies een verzachtend effect kunnen hebben op nevenwerkingen van kankerbehandelingen, zoals misselijkheid en braken.
Het gebruik van cannabis speelt geen rol in de preventie van kanker. Dat komt door:
Er worden heel wat nevenwerkingen voor cannabis beschreven. Die hebben vaak met de dosering te maken. In de studies over het gebruik van cannabis voor medische toepassingen waarbij de dosering in de hand wordt gehouden en de kwaliteit van de cannabis is gekend, ziet men eerder weinig nevenwerkingen. De meest geziene nevenwerking bij cannabis voor medisch gebruik is duizeligheid.
Hieronder beschrijven we een aantal nevenwerkingen die zijn vastgesteld bij personen die cannabis gebruiken voor recreatief gebruik en waarbij de hoeveelheden groter zijn dan de medische toepassingen. Theoretisch zouden die nevenwerkingen zich ook kunnen voordoen bij medicinaal gebruik, maar dat werd nog niet vastgesteld in studies.
Mogelijke bijwerkingen zijn:
Belangrijke nevenwerkingen van langdurig gebruik van cannabis zijn gewenning, vooral bij jongeren (42-44) en ontwenningsverschijnselen zoals angst en slaapproblemen (45). Daarnaast is er een risico op het optreden van valse herinneringen (46).
Chemisch nagemaakte cannabismoleculen kunnen gevaarlijk zijn omdat ze meestal veel krachtiger zijn dan natuurlijke cannabinoïden. Ze kunnen nevenwerkingen uitlokken zoals hoge bloeddruk (hypertensie), hartkloppingen, angstaanvallen en geheugenstoornissen (47).
Het gebruik van cannabis wordt afgeraden bij:
Verder is voorzichtigheid geboden bij het gebruik bij kinderen en adolescenten omwille van de onzekere effecten op de verstandelijke ontwikkeling van de hersenen. Het gebruik van cannabisafgeleiden kan ook de rijvaardigheid beïnvloeden. Het is onzeker of dat ook het geval is voor middelen die door de arts voorgeschreven zijn.
Geïsoleerd, niet gecontroleerd onderzoek toont aan dat cannabisafgeleiden gecombineerd met immunotherapie zouden kunnen leiden tot een minder efficiënte respons bij melanomen, long- en nierkanker (12). Toch is er doorgaans weinig interactie te vrezen, ook niet van cannabisthee of driemaal daags cannabissigaretten.
Cannabisafgeleiden kunnen enzym cytochroom P450 beïnvloeden, net als P-glycoproteïne, belangrijk in het metabolisme van geneesmiddelen (48-50). Wanneer men cannabisafgeleiden consumeert, zijn er minder enzymen beschikbaar voor de verwerking van de medicatie. Dat kan theoretisch twee gevolgen hebben: een verminderde werking van de medicatie en/of een verhoogde toxiciteit (giftigheid) (51, 52).
Los van kankerbehandeling zijn er een aantal andere interacties beschreven, zoals: