Chirurgie is de belangrijkste behandeling van schildklierkanker. Afhankelijk van je leeftijd, de grootte van de tumor en de verspreiding van de kanker kan de chirurg alleen de schildklierkwab waarin de tumor zich bevindt verwijderen, of de hele schildklier. Als er een vermoeden bestaat van infiltratie in de lymfeklieren in de nek, worden deze eveneens verwijderd. Na de verwijdering van de schildklier moet je levenslang medicatie gebruiken ter vervanging van de schildklierhormonen.
Schildkliercellen nemen bijna al het jodium op dat het lichaam binnenkomt. In bepaalde gevallen kan I-131 therapie of bestralingstherapie met radioactief jodium worden toegepast. Het doel is schildkliercellen te elimineren die niet operatief zijn verwijderd, evenals cellen die zich elders in het lichaam hebben verspreid. Door radioactief jodium op te vangen, zullen deze cellen zichzelf vernietigen.
Uitwendige radiotherapie wordt alleen in bepaalde bijzondere gevallen toegepast, bijvoorbeeld wanneer schildklierkanker zich heeft verspreid naar andere organen in de hals, zoals luchtpijp, strottenhoofd of slokdarm. Meestal wordt deze behandeling na een operatie uitgevoerd.
Bij chemotherapie wordt medicatie gebruikt die kankercellen elimineert en/of hun vermenigvuldiging verstoort. Voor de behandeling van bepaalde vormen van schildklierkanker kan deze therapie worden toegepast.
Doelgerichte therapieën behoren tot de precisiegeneeskunde.
Hierbij valt medicatie kankercellen aan door selectief bepaalde belangrijke stappen in hun functioneren te verstoren. Deze therapieën zijn niet effectief bij alle tumoren. Ze werken alleen als er specifieke doelwitten, meer bepaald moleculaire afwijkingen in bepaalde genen, in kankercellen aanwezig zijn. Vóór het toepassen ervan voert de arts een tumorprofilering uit, waarbij hij/zij bepaalt welke medicatie doeltreffend is voor de kankercellen van de bewuste tumor.
