Elke dag kom je in contact met elektromagnetische velden. Natuurlijke elektromagnetische velden worden opgewekt door fenomenen die op hun beurt hun oorsprong vinden in de zon, de aarde, stormen of zelfs het menselijk lichaam. Kunstmatige elektromagnetische velden hebben dan weer een menselijke oorsprong.
Die kunstmatige stralingsbronnen kunnen een lage frequentie (elektriciteitskabels, huishoudtoestellen…) of een hoge frequentie (radio- en televisiegolven, wifi, mobiele telefoons…) hebben.
Elektromagnetische straling is de overdracht van energie in de vorm van magnetische en elektrische golven met een snelheid die gelijk is aan de lichtsnelheid. Die golven zijn trillingen die niet zichtbaar voor het blote oog. Je kan de golven van elektromagnetische velden meten aan de hand van hun frequentie en golflengte. Die frequentie wordt gebruikt om ioniserende en niet-ioniserende elektromagnetische stralen van elkaar te onderscheiden.
Rood vlees is vlees van runderen, kalveren, varkens, schapen, geiten en paarden – alle soorten vlees behalve gevogelte dus. Bewerkt vlees is rood of wit vlees dat bewerkt is door het te kruiden, te zouten, roken, drogen of fermenteren om de smaak van het vlees te verbeteren of het vlees langer houdbaar te maken. Denk aan gehakt, spekjes, ham, salami en andere fijne vleeswaren. Die bewerkingsprocessen voegen bewaarmiddelen en andere stoffen toe aan het vlees, zoals zout en nitriet, waarvan bewezen is dat ze kankerverwekkend zijn.
Wetenschappelijke studies hebben duidelijk aangetoond dat rood en bewerkt vlees eten je risico op colorectale kanker (dikkedarmkanker) verhoogt. Er is ook een verband vastgesteld tussen het eten van bewerkt vlees en het risico op maagkanker. Verder zijn er ook gegevens beschikbaar die een verband aantonen met pancreaskanker , prostaatkanker.
Vlees bakken op hoge temperaturen (> 200 °C) genereert polycyclische aromatische koolwaterstoffen, die bijzonder kankerverwekkend zijn. Braden, frituren en barbecueën zijn dus af te raden.
Meer informatie over voeding en kanker
Vervuiling van buiten- én binnenlucht vormt een risico voor de ontwikkeling van kanker. De mate van vervuiling varieert afhankelijk van de locatie, de woning, het seizoen, de temperatuur, de nabijheid van vervuilingsbronnen, en de vochtigheidsgraad.
Het geschatte aantal kankergevallen als gevolg van luchtvervuiling buitenshuis wordt geschat op 2 tot 4%. Omdat we gemiddeld 80% van onze tijd binnenshuis doorbrengen, is het belangrijk dat ook de lucht daar schoon is. Vervuiling van de binnenlucht kan namelijk net zo goed aanzienlijke gevolgen hebben voor onze gezondheid. Helaas is binnenlucht naar schatting 5 tot 7 keer meer vervuild dan buitenlucht.
Die vervuiling binnenshuis wordt veroorzaakt door vluchtige organische deeltjes, gassen, rook en dampen afkomstig, onder meer van kaarsen, wierook, onderhoudsproducten, sigaretten, verf, lijm, verwarmingstoestellen, meststoffen voor planten, geurverspreiders en in sommige delen van het land ook radon. Sommige van die stoffen zijn kankerverwekkend: ze kunnen het DNA veranderen en mutaties veroorzaken die tot kanker kunnen leiden. Het gaat dan vooral om longkanker, maar er is ook een verband gelegd met het risico op blaaskanker.
Wetenschappers gaan ervan uit dat blootstelling aan luchtvervuiling gedurende langere tijd, zelfs bij lage concentraties, meer impact heeft dan af en toe blootgesteld te worden aan piekvervuiling.
De belangrijkste oorzaken van vervuiling van de buiten- en binnenlucht zijn:
Bij piekvervuiling:
Buiten piekvervuiling:
Ga niet wandelen met baby’s en kinderen in de buurt van grote wegen.
Asbest is een natuurlijk mineraal dat uit zeer fijne vezels bestaat. Vanwege zijn uitstekende brandwerende, warmte- en geluidsisolerende eigenschappen werd asbest veelvuldig gebruikt in de bouw- en industriesector.
Alle soorten asbest zijn kankerverwekkend. Asbestvezels of -stof inhaleren kan ernstige ziekten veroorzaken, zoals asbestose (met een verminderde ademhalingscapaciteit tot gevolg), longkanker, mesothelioom (borstvlies- of buikvlieskanker), strottenhoofdkanker, eierstokkanker, keelkanker en maagkanker en colorectale kanker. Vooral mensen die tijdens het werk met asbest in contact komen en hun dichte omgeving moeten opletten.
Sinds 1998 zijn het gebruik en de recyclage van asbest en materialen die asbest bevatten verboden in ons land. Toch komt het nog steeds veel voor in gebouwen en woningen. Je vindt het in materialen zoals golfplaten, bloembakken, afvoerleidingen, isolatie van verwarmingsleidingen en isolatie van huishoudtoestellen. Er is echter geen reden tot paniek! Als het asbestmateriaal intact en in goede staat is, vormt het geen gevaar. De asbestvezels zijn dan ingekapseld en kunnen niet in de omgeving terechtkomen.
De aanwezigheid van asbest hoeft niet meteen gevaarlijk te zijn. Het risico op blootstelling aan asbestvezels bestaat alleen wanneer die vrijkomen uit materiaal waarin ze zijn verwerkt. Dat kan gebeuren tijdens werken zoals frezen, zagen of schuren, of wanneer materiaal dat asbest bevat beschadigd of gecorrodeerd raakt. In dat geval moet je het verwijderen. (Corrodatie is het proces waarbij materialen verslechteren als gevolg van oxidatie.)
Bij kleine, makkelijk bereikbare hoeveelheden kan je zelf materialen met asbest verwijderen. Volg strikt de veiligheidsmaatregelen:
Zet het asbest niet bij ander afval. Hou je aan de officiële maatregelen om asbestafval te verwijderen.
Als je een grote hoeveelheid asbest moet verwijderen of het om een complexe klus gaat, neem je best contact op met een bedrijf dat gespecialiseerd is in de afbraak en verwijdering van afval dat asbest bevat.
Wil je een gespecialiseerde asbestverwijderaar vinden?
Raadpleeg de adressenlijst van de FOD Werkgelegenheid, Arbeid en Sociaal Overleg.
Asbest en materiaal dat asbestvezels of -stof bevat, moet in een speciale, hermetisch afgesloten verpakking opgeslagen en vervoerd worden. Die verpakking moet schok- en scheurbestendig zijn. Het afval wordt vervolgens verwerkt volgens de geldende bepalingen in jouw regio. De wettelijke bepalingen verschillen van regio tot regio en soms zelfs van gemeente tot gemeente.
Wil je weten of asbestafval is toegestaan in jouw regio en onder welke voorwaarden? Neem dan contact op met de milieudienst van je gemeente of met een van onderstaande diensten.
Een pesticide is een stof die wordt gebruikt om organismen te bestrijden die schadelijk zijn voor mens, voor gewassen en veeteelt. Het gaat onder meer om onkruidverdelgers, insectenverdelgers, en schimmelwerende middelen.
Het International Agency for Research on Cancer (IARC) heeft vele tientallen pesticiden geëvalueerd en gelabeld als ‘zeker kankerverwekkend’, ‘waarschijnlijk kankerverwekkend’ of ‘mogelijk kankerverwekkend’. Er bestaat een link tussen kankerverwekkende pesticiden en de volgende kankers: hematopoëtische kankers (bloedkankers) zoals leukemie, prostaatkanker, teelbalkanker, hersentumoren en melanomen (huidkankers).
Pesticiden of resten ervan komen vooral voor in landelijke gebieden. Ze zitten in de lucht, in de voeding, in het water, in stof en in de bodem. Maar lopen alle mensen daarom gevaar?
Landbouwers, werknemers in de pesticideproductie, wegenwerkers, spoorwegarbeiders en mensen die op de groendienst werken, worden vaak blootgesteld aan pesticiden. Bij dergelijke professionele blootstelling ziet de wetenschap een verband (of een sterk vermoeden van een verband) tussen sommige pesticiden en een verhoogd risico op kanker.
Daarnaast wordt de bevolking in haar geheel voortdurend blootgesteld aan lage dosissen van verschillende pesticiden en tal van andere verontreinigende stoffen in het milieu. Preventie en risicobeoordeling zijn echter niet eenvoudig. De gevolgen zijn moeilijk te voorspellen of te meten. Onderzoek naar de effecten van mengsels van stoffen en lage dosissen is immers erg complex.
Glyfosaat wordt onder de naam ‘Roundup’ op de markt gebracht door de firma Monsanto. De gegevens die erop wijzen dat glyfosaat kankerverwekkend zou kunnen zijn voor de mens, zijn beperkt. Op proefdieren is het kankerverwekkende effect wel duidelijk aangetoond, maar die testresultaten kan je niet zomaar doortrekken naar de mens … Glyfosaat voor huishoudelijk gebruik is verboden in België, maar professioneel wordt het wel nog gebruikt. Uit voorzorg gebruik je het beter niet.
