Er zijn verschillende soorten melanoom, afhankelijk van hoe de tumor eruitziet onder de microscoop en van de soort cellen waaruit de tumor is ontstaan.
Alle soorten melanoom kunnen doorgroeien in het omliggende weefsel en ook uitzaaien.
Overal op de huid kunnen melanomen zich ontwikkelen, ofwel uit een reeds bestaande moedervlek ofwel uit een pigmentcel in een gebied van de huid waar zich voordien geen pigmentvlekken bevonden. Bij vrouwen verschijnen kwaadaardige pigmentvlekken iets vaker op de benen en bij mannen op de romp. Zelfs gebieden die bedekt zijn met haar, zoals de hoofdhuid, kunnen ook worden aangetast.
In uitzonderlijke gevallen kan een melanoom verschijnen in het slijmvlies of de dunne laag weefsel die de lichaamsholten bekleedt. Dat kan het geval zijn in de mond, neusholten en keel, maar ook in de vagina en anus. Melanoom kan ook voorkomen in het slijmvlies van de oogleden en in het oog zelf.
Als grootste orgaan van het menselijk lichaam heeft de huid een gemiddelde oppervlakte van ongeveer twee vierkante meter.
De huid bestaat uit drie lagen:
De huid functioneert als een soort barrière, die ons lichaam beschermt tegen onder andere infecties en uv-stralen.
Via de receptoren aan het huidoppervlak kunnen we signalen uit onze omgeving waarnemen. Zo geven de huidzenuwen zintuiglijke en thermische prikkels door aan de hersenen, die deze prikkels omzetten in gevoelens zoals pijn en genot.
Bij de blootstelling aan zonlicht maakt de huid vitamine D aan die de opname van calcium door het spijsverteringskanaal bevordert. Hierdoor kan calcium op de botten worden gefixeerd.
Ten slotte speelt de huid, met name dankzij de zweetklieren, een belangrijke rol bij het reguleren van de lichaamstemperatuur.
