Een legaat nalaten? Niet over nadenken, gewoon doen!
Jacqueline heeft pretoogjes en ademt levensvreugde uit. Ondanks de vele beproevingen op haar pad, heeft ze altijd iets positiefs te melden wanneer ze de deur opent van haar appartement in Brussel, waar ze samen met haar man in 1971 introk. Ze kregen geen kinderen, maar zagen veel van de wereld en genoten van het leven. Elke keer als ze op reis gingen, dacht Jacqueline eraan om een briefje op tafel te leggen, voor het geval er iets zou gebeuren.
“Ik heb altijd al beseft dat het leven eindig is en wilde dat onze nalatenschap volgens onze wensen zou worden verdeeld. Ik wilde ook altijd al iets doen voor een goed doel”, vertelt Jacqueline.
Persoonlijk geraakt
Toen ze hoorde dat haar man kanker had, bracht Jacqueline veel tijd met hem door in het ziekenhuis. Daar ontdekte ze een brochure van Stichting tegen Kanker. Het leek haar duidelijk: ze wilde bijdragen aan kankeronderzoek en de ziekte van haar man helpen terugdringen.
Maar ze wilde er ook zeker van zijn dat haar wensen zouden worden gerespecteerd en haar nalatenschap zou bijdragen aan een zaak die haar na aan het hart ligt. “Ik heb heel mijn leven gewerkt en bijgedragen. Vandaag ben ik blij dat ik het kankeronderzoek kan steunen, in plaats van mijn vermogen na te laten aan de staat. Naast mijn persoonlijke verhaal, heb ik bijvoorbeeld ook gezien hoe dramatisch huidkanker de laatste jaren is toegenomen. Dat raakte me en ik besefte hoe belangrijk het is om te praten over dit gevaar waarvan we 50 jaar geleden het bestaan niet eens vermoedden.”
Zo eenvoudig als het maar zijn kon
De beslissing viel snel. En ze maakte die helemaal alleen, omdat Jacqueline zich door niemand wilde laten beïnvloeden. Ze belde het nummer van Stichting tegen Kanker en maakte een afspraak met Greta.
“Ik vond het belangrijk om zodra mijn besluit genomen was, snel de nodige stappen te ondernemen. Ik had geen idee hoe ik een testament moest opmaken, maar ik wilde het ‘gewicht’ van mijn schouders halen en zeker weten dat alles in orde was”, aldus Jacqueline. “Ik werd goed op de hoogte gebracht: eerst las ik de brochure, daarna ontmoette ik Greta en verder verliep alles heel vlot, en in alle vertrouwen. Administratieve ondersteuning is één ding, maar het vergt toch de nodige moed om aan dit proces te beginnen. Met Greta was er niets stresserends aan… Eerlijk gezegd dacht ik dat er veel meer rompslomp bij kwam kijken, maar dat was dus totaal niet het geval. De documenten bleken helemaal in orde, de notaris heeft er niets aan moeten veranderen.”
Een bijzondere relatie
Tussen Stichting tegen Kanker en Jacqueline ontstond er een mooie relatie. Een bijzondere ontmoeting voor beide kanten. Greta kon haar helpen met het hele proces, en Jacqueline waardeerde de bezoeken aan huis enorm. “Dat is toch veel eenvoudiger en aangenamer dan bijvoorbeeld via de telefoon. Ik vond het ook prettig dat ik een gezicht op een naam kon kleven. Ik weet dat ik ook nu nog steeds kan bellen. Niet dat dat nodig is, alles is duidelijk, maar ik vind het gewoon fijn om even ‘Dag’ te zeggen.”
Op de vraag of ze nog advies heeft voor mensen die er ook over denken om een legaat na te laten aan Stichting tegen Kanker antwoordt Jacqueline vol overtuiging: “Niet over nadenken, gewoon doen!”
